عکس فریبا نادری از برف امروز تهران/ دلنوشته غمگین پژمان جمشیدی درباره خانوادهاش
تاریخ انتشار: ۱۵ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۳۸۶۹۱۵
به گزارش خبرنگار حوزه هنرمندان گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، رصد زندگی شخصی و هنری هنرمندان و چهرههای معروف هنری برای طرفداران و دنبالکنندگان این حوزه جذابیتهای خاص خودش را دارد. شبکههای اجتماعی مختلف و امکان دسترسی به آن با استفاده از تلفن همراه این امکان را برای کاربران فراهم کرده است تا از طریق این درگاه هواداران بتوانند هر لحظه از وضعیت بازیگر محبوب خود مطلع شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این روزها چهرههای هنرمندان عرصه موسیقی، سینما و تلویزیون و … یک یا چند صفحه شخصی و عمومی در شبکههای اجتماعی مختلف دارند و از این طریق شبانهروز با کاربران و هواداران خود ارتباط مستمر و دو طرفهای برقرار میکنند.
در ادامه میتوانید بخشی از فعالیتهای هنرمندان سینما، تلویزیون و موسیقی را مشاهده کنید.
فریبا نادری با انتشار عکسی از بارش برف در صحفه اینستاگرامش نوشت:
" چه دی ماهِ سردی شده است. جای انسانِ بزرگی خالی است، انگار قلبمان دارد یخ می2زند. "
پژمان جمشیدی فوتبالیست سابق و بازیگر سریالهای «پژمان»، «دیوار به دیوار»، «سالهای ابری» و «نفس» با انتشار عکسی از خود دلنوشتهای درباره وضعیت خانواده خود نوشت. او در این پست فوت مادرش را باعث جدایی خانواده اش عنوان کرد.
" این روزها حال دوست نداشتنیتری دارم. یک حس تنهایی عجیب و غریب.
مادر که رفت ما دیگر هیچوقت یک خانواده نشدیم. برادرم که سالها پیش و بعد از فارغ التحصیلی کوچ کرده بود و اگر درآمدش اجازه میداد، چندسالی چندروز میآمد و کیفی به ما میداد، دیگر ذوقی برای برگشت نداشت. خواهر یکباره تصمیم گرفت که دست بچه هایش را بگیرد و از بی مادریش فرار کند و پدر که یار سالهایش را از دست داده بود، بی تصمیم و مدهوش پی نوههایش دور و دورتر شد.
من کجا میرفتم؟ من سالها بچه این مردم بودم. کجا میرفتم که انقدر مرا لوس کنند و بیشتر از لیاقتی که دارم محبت ببینم.
تا این روزها ...
روزهای تنهاییِ دسته جمعی
من تا حالا هیچوقت انقدر تنهایی را حس نکرده بودم.
انگار نفرین شدیم.
انگار هیچوقت همدیگر را دوست نداشتیم.
تصمیم گرفتم تا مدتی که نمیدانم کی، دیگر این طرفها پیدایم نشود. اینجا که میآیم تنهاتر میشوم. تنم یخ میکند. این فضای مجازی اجازه نمیدهد خودم باشم. میخواهم از مردم همانی در ذهنم بماند که هستند نه این جامعه جادو شدهِ غریب. اینجا که نباشم، نه اجنبیم نه قهرمان نه جیره خوارم نه اسطوره. من همان پسر بچهای هستم که سالها دنبال توپ دوید و حالا هم لِک و لِکی میکند که زودتر بگذرد تا شاید روزی، جایی باز مادرش را در آغوش کشید.
پژمان جمشیدی "
داریوش فرضیایی با نام هنری عموپورنگ مجری کودک و نوجوان در صفحه شخصی اینستاگرامش عکسنوشتهای از آیه قرآن منتشر کرد:
سیروان خسروی خواننده مطرح کشور نیز عکسی از خودش در صفحه اینستاگرامش منتشر کرد:
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: هنرمندان در فضای مجازی فضای مجازی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۳۸۶۹۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خجسته: درباره زنان، مردان تصمیم گرفتهاند / چرا دختران در مدارس روسریشان را برندارند؟
حسن خجسته باقرزاده، امزد انتخابات مجلس دوازدهم اظهار داشت: در موضوع زنان همیشه گفتهام که در طول تمام این سالها میشود ادعا کرد که درباره زنان، مردان تصمیم گرفتهاند.
به گزارش نسیم آنلاین، وی با اشاره تلویحی به بحث قانون حجاب و تصمیم گیری برای زنان پرداخته است.
بخشی از گفتگوی او را در ادامه میخوانید:
- در موضوع زنان همیشه گفتهام که در طول تمام این سالها میشود ادعا کرد که درباره زنان، مردان تصمیم گرفتهاند. یک مثال ساده بزنم. مثلا در آن زمان که مدرسه راهنمایی بود و دبیرستان، دخترها باید روسریشان را برنمیداشتند. خوب در مدرسه همه خانم بودند. چرا برندارند؟ این یک تصمیم مردانه است.
- اگر خانمها هم در تصمیمگیریها باشند حرفهای دیگری دارند. پیشنهادم این است که هر قانونی در حوزه فرهنگ میخواهیم بنویسیم، از داخل خانواده به قانون نگاه کنیم. از خانواده نگاه کنیم.
- خوب شما جامعه شناسی خواندید دیگر. ما چند تا نهاد داریم؟ حکومت است. دولت است. آموزش است. اقتصاد است. این چهار نهادهای اولیه است. درست است؟ حالا دین هم گاهی میگویم صریحا. یعنی به هر حال یک اعتقادی است. نهادهای بعدی نهادهای ثانویه هستند. نهادهای ثانویه. نهادهایی که برای رفع نیاز پیش میآیند. پس نهاد خانواده، نهاد اولیه است.
- خدا رحمت کند یکی از اساتید ما در دانشگاه تهران میفرمودند که همان کومونهای اولیه جامعه اولیه بشری که پیدا شد، دو تا قانون به ناچار پیدا شد. یک قانون تقسیم شکار بود؛ که بالاخره جگرش را که بخورد. حالا به تعبیر ما. قانون دوم رابطه با زنان بود. بعد ایشان میفرمودند که قانون دوم را زنها وضع کردند. حالا ایشان ادله داشت. پس معلوم میشود موضوع مهمی است. یعنی موضوعی که در فطرت زن خدا گذاشته که میگوید در این مسایل تسلیم هر چیزی نباش. این مال چه زمانی است؟ مال کومونهای اولیه. پس معلوم میشود یک هستی دارد.
- خدا آیت الله جوادی آملی را حفظ کند. کتاب زن در آینه جمال و جلال را بخوانید و ببینید مثلا ایشان به استناد آیات قرآن درباره زن چه چیزهایی آورده است. کراماتی که زن دارد. توصیههایی که به مردان درباره زنان شده است. من فکر کنم مثلا ما اگر زن را با آن هستی که اینجا است تفسیر کنیم یک معنای دیگر دارد. قوانین هم یک شکل دیگر میشود. نوع رابطه اجتماعی با زن هم همینطور. ما بعضی از حوزهها را «فرآوری» نکردیم و یکی از حوزههای خیلی خیلی مهم، حوزه زنان است.